معمای ۱۰۰ ساله زلزله های عمیق رمزگشایی شد
به گزارش با فناوری یک استاد مهندسی رمز و راز زمین لرزه های کانونی عمیق را که نخستین بار تقریباً ۱۰۰ سال پیش کشف شدند، کشف کرد.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، "زانتیپی مارکنسکوف" استاد مهندسی دانشکده مهندسی "کالیفرنیا سن دیگو جیکوبز" رمز و راز در ارتباط با زمین لرزه های عمیق را که از زمان کشف نخستین مورد از آنها در دهه ۱۹۲۰ همواره جامعه علمی را گیج کرده است، حل کرد.
دانشمندان در دهه ۱۹۲۰ میلادی یک پدیده مرموز را کشف کردند که در زیر پوسته زمین اتفاق می افتد، حال آنکه طبق آخرین معلومات علمی، زمین لرزه ها در مناطقی رخ می دهند که نباید امکان آن وجود داشته باشد.
این زمین لرزه های مرموز در عمق ۴۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری زیر سطح زمین سرچشمه می گیرند و با بزرگای ۳.۳ در مقیاس ریشتر ثبت شده اند.
این زمین لرزه های مرموز و عمیق که تحت شرایط فشار فوق العاده زیاد در گوشته زمین ایجاد می شوند و به اصطلاح "زمین لرزه متمرکز عمیق" نام گرفته اند، نخستین بار در سال ۱۹۲۹ کشف شدند.
دانشمندان قبلاً گفته بودند که محیط پرفشار در اعماق سطح زمین امکان دارد سبب انفجار و منجر به زمین لرزه های عمیق شود. با این وجود آنها نتوانستند شواهد کافی برای پشتیبانی از این نظریه پیدا کنند.
"مارکنسکوف" در مطالعه جدید خود همراه با شواهد فراوانی که از راه مدلسازی کامپیوتری عرضه شده است، به توضیح جدیدی برای این "زمین لرزه های متمرکز عمیق" رسیده است.
در سالهای اخیر فناوری های پیشرفته به صورت فزاینده ای در درک و شناخت زمین لرزه ها نقش داشته اند. بعنوان مثال میتوان از سیستم تشخیص هوش مصنوعی "استنفورد" برای پیشبینی زمین لرزه ها در آینده استفاده نمود. در عین حال، مأموریت ماهواره ای "GOCE" آژانس فضایی اروپا اندازه گیری دقیق گوشته فوقانی و پوسته زمین را بر مبنای جاذبه زمین عرضه کرده است که به تشخیص و پیشبینی زلزله ها کمک می نماید.
تحقیق "مارکنسکوف" ریشه در این حقیقت شناخته شده دارد که محیط پرفشار ۴۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری زیر سطح زمین سبب می شود که سنگی معروف به "اولیوین"(olivine) در فرآیندی که تا حدودی شبیه به تبدیل زغال سنگ به الماس در شرایط فشار شدید می باشد، به نوع متراکم تری از سنگ به نام "اسپینل"(spinel) تبدیل گردد.
این تبدیل به سنگ "اسپینل" منجر به کاهش حجم سنگ به علت محیط پرفشار می شود. این فرایند که به اصطلاح "فروریختگی حجم"(volume collapse) نامیده می شود با تحرک گسل که بعنوان علت اصلی زمین لرزه های متمرکز عمیق شناخته می شود، مرتبط می باشد.
"مارکنسکوف" با استفاده از مدلها و شبیه سازی های ریاضی به این نتیجه رسید که زمین لرزه های با تمرکز عمیق به علت تاثیرات فشار زیاد در ترکیب با تغییر حجم در حین "فروریختگی حجم" رخ می دهند.
وی در پاسخ به این سؤال که احساس وی در مورد یافته های پیشگامانه خود چیست، اظهار داشت: احساس می کنم با طبیعت پیوند خورده ام و زیبایی نحوه کار طبیعت را کشف کرده ام.
این مطالعه جدید به زمینه رو به رشد تحقیقات در مورد ریشه ها و تأثیرات زمین لرزه هایی که توسط شبیه سازی های کامپیوتری که توسط سریع ترین ابررایانه جهان معروف به "فوگاکو" تولید می شوند، می افزاید.
این مطالعه در مجله Mechanics and Physics of Solids انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب