چین بدنبال ارسال میمون به ایستگاه فضایی برای تولید مثل
با فناوری: چین می خواهد بمنظور انجام پژوهش های علمی، میمون هایی را برای تولید مثل در فضا به ایستگاه فضایی خود بفرستد.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، چند روز پیش بود که ماژول نهایی ایستگاه فضایی تیانگونگ(Tiangong) چین موسوم به منگتیان(Mengtian) به این ایستگاه متصل شد و مونتاژ نخستین ایستگاه انسانی اختصاصی یک کشور در مدار نزدیک زمین را تکمیل کرد.
رسانه دولتی ساوث چاینا مورنینگ پست(SCMP) حالا گزارش داده است که پژوهشگران چینی می خواهند میمون ها را به این ایستگاه ببرند تا بتوانند در فضا رابطه جنسی برقرار کنند.
در شش دهه تلاش انسان در فضا هنوز هیچ سابقه ای از آمیزش حیوانات بزرگ در فضا وجود ندارد. ماموریت های علمی بر روی شاتل های فضایی یا حتی ایستگاه فضایی بین المللی(ISS)، میزبان اشکال مختلفی از حیات بوده اند، از باکتری ها گرفته تا فضانوردان، اما هیچ گاه حامل حیوانات بزرگ نبوده اند.
آیا می توان در فضا رابطه جنسی داشت؟
در مقیاس میکروسکوپی، باکتری ها می توانند در فضا تولید مثل کنند، بدین سبب آنها در فضا رابطه جنسی داشته اند و سپس هم به زمین بازگشته اند. با افزایش اندازه موجودات زنده، تعداد نسبتاً زیادی مشکل ایجاد می شود. دنبال کردن یک دیدگاه علمی به این معنا است که ما متوجه می شویم که چه چیزهایی ممکنست سبب این مشکلات شود.
آدام واتکینز(Adam Watkins)، استاد فیزیولوژی تولید مثل و رشد می گوید، نزدیک ماندن فیزیکی در گرانش صفر خیلی مشکل است، برای اینکه فشار خون پایین تری که فضانوردان در فضا تجربه می کنند به این معنا است که حفظ نعوظ و برانگیختگی دشوار است.
فراموش نکنید که ایستگاه فضایی بین المللی و فضاپیما به شدت محدودیت فضا دارند و هیچ فضایی برای امورات شخصی و صمیمی باقی نمی گذارد.
امکان برقراری رابطه جنسی در فضا وجود دارد، اما این عمل با دشواری هایی هم راه است. بر طبق قانون کنش و واکنش، اگر یکی از زوج ها به دیگری نیرو وارد کند، به سبب عدم وجود نیروی گرانش زمین که آنها را در سر جایشان نگه دارد، زوجی که به او نیرو وارد شده سرعت می گیرد و زوجین از یکدیگر جدا می شوند. برای حل این مشکل می توان آنها را به یکدیگر و به جسم ثابتی در فضاپیما بست یا از لباس های مخصوص استفاده نمود.
مشکل دیگری که وجود دارد این است که در حالت گرانش صفر، خون بیشتر در بخش های بالایی بدن، در سر و قفسه سینه جمع می شود و می تواند در نعوظ برای هر دو جنس مشکل بوجود آورد. در فضا مردان گرفتار کاهش تستوسترون می شوند و این امر سبب کاهش میل جنسی آنها خواهد شد. همین طور در فضا، کارکرد قلب تحت تاثیر شرایط ریزگرانش کاهش پیدا می کند و موجب تضعیف عضلات و درنهایت خستگی بیشتر فضانوردان هنگام فعالیت می شود. ضمن این که به سبب شرایط نامناسب محیط های غیر زمینی و خصوصاً اثر تابش های فضایی بر جنین، امکان موفقیت لقاح و حاملگی در این محیط ها کم است.
البته حیوانات کوچک تر تا حالا تا حدی شانس آمیزش در فضا داشته اند و تعدادی از آزمایش های شوروی، آمیزش موفقیت آمیز را در موش ها در فضا ثبت کرده اند و حتی تعدادی از آنها حامله نیز شده اند. هر چند در گزارش ها آمده است که با این وجود، در بازگشت به زمین، هیچ یک زایمان نکردند.
میمون ها چگونه در فضا آمیزش خواهند کرد؟
پژوهشگران گمان می کنند که قرار گرفتن در معرض پرتوهای کیهانی که در غیاب جو زمین در فضا بسیار قوی تر است، به کیفیت اسپرم و تخمک لطمه وارد میکند. بدین سبب از آنجا که انسان ها بدنبال ایجاد پایگاه هایی در ماه و فراتر از آن هستند، بسیار اهمیت دارد که بدانیم آیا می توانیم با خیال آسوده در این محل ها نیز تولید مثل نماییم یا نه.
آمیزش و رابطه جنسی میمون ها در فضا قسمتی از همین طرح بزرگ است که در صورت موفقیت، اسکان انسان ها در ماه و مریخ به دست افرادی چون ایلان ماسک تنها در چند سال آینده امکان پذیر خواهد شد.
ایستگاه فضایی تیانگونگ چین نیز مانند ایستگاه فضایی بین المللی چندین ماژول دارد و بزرگترین آن به نام ونتیان(Wentian) می تواند میزبان چنین آزمایشی باشد. گزارش SCMP می گوید: این ماژول هم اکنون میزبان آزمایش های علوم زیستی است و کابینت های بیولوژیکی آن قابل گسترش و تنظیم مجدد هستند.
چین ممکنست ابتدا با حیوانات کوچک تر شروع کند و سپس به سراغ حیوانات بزرگ تر برود تا بفهمد چگونه آنها با شرایط ریزگرانش و محیط فضایی خود سازگار می شوند. اما با افزایش اندازه حیوانات، مشکلات نیز تشدید خواهند شد.
به عنوان مثال، میمون ها باید بطور منظم تغذیه شوند و در گرانش صفر فضولات تولید می کنند که فضانوردان باید در مورد آنها چاره اندیشی کنند.
میمون هایی که در آزمایش های علمی مورد استفاده قرار می گیرند، به طور معمول بیشتر عمر خودرا در قفس گذرانده اند. با این وجود، برای آزمایشی مانند این، آنها باید به فضا پرتاب شوند، چیزی ممکنست آنها را بی نهایت بترساند و میمون ها نیز در موقعیت های استرس زا با کاهش فعالیت یا رفتار تهاجمی واکنش نشان می دهند که هر دو رفتار، برنامه ها را به خطر می اندازد. در نهایت، جالب خواهد بود که ببینیم آیا چین موفق به انجام این آزمایش خواهد شد یا این که از عهده رفع مشکلات گوناگون آن برنخواهد آمد.
منبع: با فناوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب