سالگرد اولین راهپیمایی فضایی تاریخی
به گزارش با فناوری، امروز پنجاه وهشتمین سالگرد نخستین راهپیمایی فضایی تاریخی است. در ۱۸ مارس ۱۹۶۵، «الکسی آرخیپوویچ لئونوف» فضانورد روسی به نخستین انسانی تبدیل شد که راهپیمایی فضایی را انجام داد.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا، الکسی لئونوف روز ۳۰ مه ۱۹۳۴ در روستای لیستویانکا در سیبری مرکزی چشم به جهان گشود. الکسی لئونوف در دو مأموریت تاریخی به نامهای «ماموریت واسخود-۲» (Voskhod ۲) و در «پروژه آزمایشی آپولو-سایوز» (Apollo–Soyuz Test Project) حضور داشته است. وی در مأموریت واسخود-۲ اولین راهپیمایی فضایی را انجام داد و به اولین فردی تبدیل شد که در طول تاریخ این کار را انجام داده است.
در روز ۱۸ مارس ۱۹۶۵، فضاپیمای واسخود-۲ از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شد. فرمانده پرواز «پاول بلیایف» و ناوبر آن «آلکسی لئونوف» بود. الکسی در این پرواز یک بسته مداد شمعی با رنگ های مختلف هم به همراه داشت، چونکه وی از کودکی به هنر و نقاشی علاقه وافری داشت.
در مدار زمین، الکسی لئونوف ابتدا به محفظه هوایی متصل به فضاپیمای واسخود وارد شد و خویش را به آرامی بیرون کشید. بعد از چند ثانیه مکث، در حالیکه با کابل ایمنی به فضاپیما متصل بود، فضاپیما را رها کرد و در فضای بیکران شناور شد. وی در حالیکه بیرون فضاپیما شناور بود، مستقیماً در جهت تابش خورشید قرار داشت و حرارت داخل لباس فضایی اش بیش از اندازه پیشبینی شده بالا رفته بود. او نتوانست دوربین تلویزیونی نصب شده روی سینه لباسش را روشن کند و تنها تصاویر تلویزیونی از دوربین نصب شده روی فضاپیما برداشته می شد. این تصاویر با چند دقیقه تأخیر در سرتاسر شوروی آن روز پخش می شد. روی هم رفته الکسی به مدت ۱۲ دقیقه در فضای بیکران شناور بود.
خود الکسی در رابطه با این لحظات می گوید: "وقتی از فضاپیما خارج شدم بر فراز دریای مدیترانه بودیم. سرم را که بالا بردم منظره ای بسیار گسترده در مقابل چشمانم ظاهر شد، انگار به یک نقشه غول آسا و رنگارنگ نگاه می کردم. در سمت چپ یونان و ایتالیا، روبرویم شبه جزیره کریمه و سمت راستم کوه های پوشیده از برف منطقه قفقاز و رود ولگا را می دیدم. بعد از لحظات پرهیجان اولیه، حواسم را متمرکز کردم و به مرکز کنترل گفتم که حالم خیلی خوب است. سپس با یک حرکت کوچک خودم را از محفظه هوایی دور کردم، درست مثل شناگری که برای اولین بار از کناره استخر دور می شود… من در فضای بیکران راهپیمایی می کردم، نخستین انسانی بودم که چنین تجربه ای می داشت. شعف و هیجان آن لحظه ها را با هیچ حسی در زندگی نمی توان مقایسه کرد. از طرفی مانند یک مورچه در مقابل عظمت کیهان احساس ناچیز بودن می کردم و از سوی دیگر احساس قدرت عجیبی در من موج می زد. اراده و دانش انسان بود که مرا بر فراز کره زمین قرار داده بود، احساس می کردم نماینده نوع بشر هستم. شدت این احساسات متناقض کاملاً مرا مسخ کرده بود."
در مرحله آماده سازی برای فرود، فضاپیمای واسخود-۲ گرفتار چهار مشکل پی در پی شد. در ابتدا بعد از دور انداختن محفظه هوایی، فضاپیما با سرعت ۱۷ درجه در ثانیه آغاز به دوران حول محور خود کرد. سپس فشار اکسیژن درون کابین تا حد خطرناکی بالا رفت و در نهایت سیستم فرود خودکار فضاپیما از کنترل خارج شد. فضانوردان با راهنمایی مرکز کنترل زمینی دو مشکل اول را حل کردند. بعد از آن، سیستم فرود خودکار فضاپیما را خاموش کرده، خود کنترل فرود فضاپیما را بدست گرفتند. بعد از حل مشکلات بالاخره فضاپیمای واسخود وارد جو زمین شد، اما برخلاف پیشبینی بخش سرویس فضاپیما از کپسول حامل فضانوردان جدا نشد و با چند رشته کابل به آن متصل باقی ماند. این مشکل سبب شد فضاپیما گرفتار تلاطم و دوران شدید شود، تا این که بالاخره کابل ها در اثر حرارت ناشی از ورود به جو زمین سوختند. در نهایت فضاپیما در بین برف در جنگل های انبوه تایگا در ۲۰۰۰ کیلومتری شهر پرم و بسیار دورتر از موقعیت برنامه ریزی شده فرود آمد. آنها با فرستادن پیام های رادیویی تلاش کردند مرکز را از موقعیت دقیق خود آگاه کنند. با این که این پیام ها در مسکو دریافت نشده بود، اما پست های شنیداری رادیویی در شبه جزیره کامچاتکا و در شهر بن در آلمان پیام ها را دریافت کرده بودند.
تا رسیدن کمک، فضانوردان دو شب را در داخل کپسول فضایی سر کردند. هواپیماهای گشتی بعد از دو روز موقعیت فضاپیما را کشف کردند و تیم نجات به همراه بالگردی برای نجات به منطقه فرستاده شد و فضانوردان به همراه تیم نجات با اسکی کردن روی برف خویش را به بالگرد رساندند.
بعد از بازگشت به مسکو، آلکسی لئونوف عالی ترین نشان های ملی، شامل «قهرمان اتحاد شوروی» و «نشان طلایی لنین» را دریافت کرد و درجه نظامی وی به سرهنگی ارتقاء داده شد.
لئونوف در تمام مأموریت های فضایی اش، به همراه خود مداد رنگی و مداد شمعی به مدار زمین می برده و صحنه هایی را که از فضاپیما می دیده نقاشی می کرده است. الکسی از کودکی به نقاشی علاقه مند بود و خانواده اش او را با خرید کاغذ، مداد رنگی، آبرنگ و بوم تشویق می کردند. قبل از دوران مدرسه، استعداد وی در نقاشی به وی کمک کرده بود که از طریق رنگ زدن گچکاری دیوار دوستان و آشنایان، درآمد ناچیزی برای خود کسب کند. آرزوی الکسی این بود که در بزرگسالی هنرمند شود.
نگاهی به زندگی الکسی آرخیپوویچ لئونوف
در سال۱۹۵۳، الکسی وارد دانشکده خلبانی در اکراین شد. دو سال اول را به آموختن مبانی پرواز و پرواز با هواپیماهای ساده سپری نمود. سپس برای آموختن پرواز با هواپیماهای جت جنگنده به دانشکده عالی خلبانی در چوگویف رفت. بخاطر استعداد، پشتکار و انضباط، بعد از مدت کوتاهی با ترفیع به درجه گروهبانی، بعنوان دستیار فرماندهی دانشجویان دانشکده خلبانی انتخاب شد.
در سال ۱۹۵۹ در طول پرواز با یک فروند میگ-۱۵ تغییریافته، هواپیما گرفتار یک رشته نقص فنی خطرناک شد. او به جای پرش به بیرون و رها کردن هواپیما که روش معمول و معقول در آن شرایط بود، موفق شد هواپیما را با دردسر زیاد، ولی سالم فرود بیاورد.
چند روز بعد از این واقعه، گروهی نظامی به پایگاه هوایی وی رفتند و از او دعوت نمودند که به دانشکده خلبانان آزمایشگر ملحق شود و به آزمایش نسل جدید هواپیماهای جنگنده و وسایل پرنده پیشرفته بپردازد. پیش شرط ورود به آنجا، گذراندن آزمایش پزشکی در مسکو عنوان شده بود.
بعد از آزمایش های اولیه پزشکی، روانی و استقامت، از ۳۰۰۰ مدعو نهایتا ۴۰ نفر برای دور دوم آزمایش ها انتخاب شدند. روز ۴ اکتبر ۱۹۵۹ در سالن انتظار بیمارستان نیروی هوایی در مسکو، الکسی با یکی دیگر از خلبانان برگزیده که درحال خواندن کتاب "پیرمرد و دریا" بود، آشنا شد؛ «یوری گاگارین» (Yuri Gagarin).
الکسی لئونوف و یوری گاگارین هر دو جزء گروه کوچکی بودند که بعد از چند دوره آزمایش مضاعف انتخاب شدند. بعد از این انتخاب، به الکسی اطلاع داده شد که می توانند در این مرحله تصمیم بگیرند که خلبان آزمایشگر باشند یا به گروه در دست تأسیس کیهان نوردان بپیوندند. او کیهان نوردی را برگزید.
۶ ماه بعد از آغاز تمرین ها، گروه کیهان نوردان برای اولین بار با «سرگئی کارالیوف» (Sergey Korolov)، پدر برنامه فضایی شوروی، ملقب به «طراح ارشد» ملاقات کردند. در این ملاقات و دیدارهای بعدی، کارالیوف بخشی از برنامه هایی را که برای سفر فضایی انسان در سر داشت، برای آنها توضیح داد. او گفت که مأموریت های آینده ایجاب می کند فضانوردان فنون راهپیمایی و انجام کار در فضا را فرا بگیرند. سپس از لئونوف خواست که طراحی فضاپیمای جدید «واسخود» (Voskhod) و نحوه کار محفظه هوایی آنرا از نزدیک بررسی کند و نتایج کار را به وی اعلام کند.
روی هم رفته الکسی بیشتر از ۱۸ ماه برای پرواز فضایی و انجام راهپیمایی فضایی تمرین کرد. راهپیمایی فضایی او ابتدا قرار بود در طول مأموریت وستوک-۱۱ صورت گیرد، اما برنامه اولیه لغو شد و آن رویداد تاریخی سرانجام در طول مأموریت واسخود-۲ انجام گرفت.
«الکسی آرخیپوویچ لئونوف» (Alexei Arkhipovich Leonov)، کیهان نورد روسی و اولین انسانی که در ۱۸ مارس سال ۱۹۶۵ راهپیمایی فضایی را انجام داد، ۱۱ اکتبر (۱۹ مهر) ۲۰۱۹ در سن ۸۵ سالگی و بعد از یک بیماری طولانی در مسکو، روسیه درگذشت.
منبع: با فناوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب