افسانه پاركر در چه مرحله ای است؟
به گزارش با فناوری كاوشگر خورشیدی پاركر(Parker) كه نخستین و بزرگترین پیشرفت بشر برای شناخت یك ستاره از نزدیك است در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ عازم خورشید شد و تابحال به موفقیت های شگرفی دست یافته است كه همراه با شكستن ركورد سریع ترین ساخته دست بشر و نزدیكی به یك ستاره، شناخت ما از خورشید را به طرز قابل ملاحظه ای بهبود بخشیده است.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا، كاوشگر خورشیدی "پاركر" نخستین كاوشگری است كه به یك ستاره نزدیك شده است. "آژانس فضایی آمریكا"(NASA) در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۸ مطابق با ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ اولین كاوشگر خورشیدی خویش را سوار بر موشك "Delta IV" متعلق به اتحادیه پرتاب های آمریكا(ULA) روانه مدار خورشید كرد تا بخش هایی از رازهای سربه مهر این ستاره را افشا كند.
سال ۲۰۰۹ خبر طراحی و ساخت این كاوشگر به دست آزمایشگاه فیزیك دانشگاه "جانز هاپكینز"(Johns Hopkins) اعلام گردید و اواسط خرداد ماه سال ۹۶ بود كه "سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریكا"(NASA) اعلام نمود اولین كاوشگر خورشیدی خویش را روانه مدار خورشید خواهد نمود تا بخش هایی از رازهای سر به مهر این ستاره را كشف كند.
در ابتدا قرار بود "پاركر" سال ۲۰۱۵ به فضا پرتاب شود. تاریخ پرتاب سپس تا تابستان ۲۰۱۸ به تعویق افتاد و در نهایت ۱۱ اوت بعنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب گردید كه در آخرین لحظات به ۱۲ اوت ۲۰۱۸ موكول شد.
در صورتی كه این كاوشگر در ابتدا "Solar Probe Plus" نام گرفته بود، در نهایت با نام "كاوشگر خورشیدی پاركر" و به افتخار "یوجین پاركر"(Eugene Parker) دانشمند آمریكایی در رشته فیزیك نجومی یا اخترفیزیك نامگذاری شد. این نخستین بار است كه یك فضاپیمای ناسا به نام یك شخص زنده نام گذاری می شود.
"یوجین پاركر" دانشمند آمریكایی در رشته فیزیك نجومی است كه حدود ۶۰ سال قبل مقاله ای منتشر نمود و آنچه كه معتقد بود ماده پرسرعت و مغناطیس ساطع شده از خورشید است را توصیف كرد.
پاركر در مجموع هفت بار با خورشید دیدار خواهد نمود و ۲۴ بار به تاج خورشیدی شیرجه خواهد زد و در هر گردش به دور خورشید كمی عمیق تر در جو ستاره قرار می گیرد و به خورشید نزدیك می شود و به این كاوشگر شانس بیشتری برای كشف اسرار خورشید می دهد.
این كاوشگر سپس از میان جو خورشید عبور می كند و در سال ۲۰۲۵ به فاصله ۶.۲۷ میلیون كیلومتری سطح این ستاره درخشان خواهد رسید.
ناسا تا زمانیكه پاركر به اندازه كافی به خورشید نزدیك نشده بود، برای پیشگیری از تداخل رادیویی، با آن تماس برقرار نكرد.
این كاوشگر به اندازه یك خودروی كوچك است كه هفت بار از كنار سیاره زهره عبور می كند و طی یك سفر هفت ساله با استفاده از گرانش این سیاره، خویش را به خورشید نزدیك می كند.
كاوشگر خورشیدی پاركر به منظور مطالعه تاج خورشید و بادهای خورشیدی، به نزدیكترین فاصله تا خورشید، یعنی ۶ میلیون كیلومتری سطح خورشید كه تاج خورشیدی یا كرونا قرار دارد، خواهد رفت كه تابحال هیچ كاوشگری موفق به این كار نشده است.
همچنین كه پاركر در حال گردش در مدار خود است، ابزارهای آن برای حل سه راز علمی اصلی درباره خورشید به كار گرفته می شوند؛
۱-چرا جو خورشید داغ تر از سطح خورشید می شود؟
۲-بادهای خورشیدی حاوی ذرات آبستن كه در فضا منتشر می شوند، چگونه متولد می شوند؟
۳-چه چیزی باعث انفجارهای غول پیكری می شود كه دانشمندان آنرا "خروج جرم از تاج خورشیدی" می نامند؟
شیرجه های پاركر به اتمسفر خورشید كه "پریهلیون"(perihelion) یا حضیض خورشید نامیده می شود، رسیدن كاوشگر به نزدیكترین فاصله ممكن با خورشید است.
این شیرجه ها برای دانشمندان و مهندسان ناسا اضطراب آور است، چونكه كاوشگر از چند روز پیش از شیرجه و چند روز پس از آن ارتباطی با زمین ندارد. این سكوت رادیویی به این علت طراحی شده است تا تمركز فضاپیما بر روی سالم نگه داشتن ابزارهای خود در پشت سپر حرارتی ضخیم خود باشد تا آنها را از گرمای باور نكردنی جو بیرونی خورشید(تاج خورشیدی) محافظت كند.
كاوشگر خورشیدی پاركر مجهز به سپرهای حرارتی فوق العاده مقاوم است كه قابلیت مقاومت در دمای ۱۳۷۷ درجه سانتی گراد(۲۵۰۰ درجه فارنهایت) را دارد و هنگام نزدیك شدن به خورشید و با وجود گرمای محیط، بگونه ای طراحی شده كه دمای داخل آن ۳۰ درجه سانتی گراد باقی بماند. این امر به لطف یك صفحه كامپوزیت كربنی ۱۱۴ میلی متری سپر حرارتی تعبیه شده روی بدنه كاوشگر امكانپذیر شده است.
بعد از آنكه فضاپیما پس از شیرجه باردیگر از مدار خورشید عقب نشینی كرد، داده های جمع آوری شده در طول مانور به دانشمندانی كه مشتاقانه منتظر این اطلاعات هستند مخابره می شود. محققان امیدوارند از این داده ها برای درك بهتر تاج خورشیدی استفاده كنند، جایی كه دما به میلیون ها درجه سلسیوس می رسد.
این مشاهدات می تواند به رمزگشایی بعضی از اسرار سر به مهر مانده خورشید كمك كند؛ همچون اینكه چرا اتمسفر بیرونی خورشید یا همان كرونا یا تاج خورشید بسیار گرم تر از سطح آن است و این كه چگونه ذرات آبستن كه باد خورشیدی را می سازند، به بیشینه سرعت باورنكردنی خود می رسند.
در حالیكه این فضاپیما با سرعت ۷۰۰ هزار كیلومتر در ساعت حول خورشید حركت می كند، از محل تولد پرانرژی ترین ذرات خورشیدی و همینطور ناحیه ای عبور می كند كه در آن، بادهای خورشیدی از سرعت فروصوت(subsonic) به سرعت فراصوت(supersonic) می رسند.
سرعت كاوشگر خورشیدی پاركر با استفاده از شبكه فضای عمیق(DSN) ناسا اندازه گیری شد كه سیگنال های رادیویی را به فضاپیما ارسال می كند و بعد از آن به زمین فرستاده می شود. با بررسی عواملی مانند زمان بازگشت و تغییرات داپلر، تیم نظارت پاركر می تواند سرعت و موقعیت آنرا محاسبه كند.
این كاوشگر مجهز به چهار ابزار جهت تصویربرداری از بادهای خورشیدی و همینطور بررسی میدان های مغناطیسی، پلاسما و ذرات پرانرژی است.
كاوشگر خورشیدی "پاركر" ناسا از هر شی دیگر ساخت انسان، به خورشید نزدیك تر شده است.
"نیكولا فاكس"(Nicola Fox) دانشمند ناسا می گوید: ناسا بیشتر از ۶۰ سال منتظر بوده كه این مأموریت را ممكن سازد و به خورشید برسد.
این كاوشگر همینطور حامل اسامی بیشتر از ۱.۱ میلیون نفر از مردم كره زمین همچون مترجم فارسی این خبر است كه در سایت ناسا ثبت نام كردند تا نامشان همراه با پاركر به خورشید سفر كند.
۶ روز بعد از پرتاب پاركر، خبر آمد كه پاركر در حال آماده شدن برای نخستین شیرجه در اتمسفر خورشید است و همه چیز به خوبی پیش می رود.
بعنوان مثال، این فضاپیما آنتن تقویتی خویش را كه از آن برای برقراری ارتباط با زمین استفاده می شود، یك روز بعد از پرتاب(۱۳ اوت) مستقر كرد. همینطور در همان روز، یكی از چهار ابزار خود معروف به "Fields Experiment" كه برای انجام آزمایشات استفاده می شود، راه اندازی نمود.
ناسا گفت، علاوه بر این، فضاپیما از پیشران های خود برای كاهش حركت بهره برده است تا پروازش تثبیت شود.
پاركر در راه خود به سمت تاج خورشیدی، از گرانش سیاره زهره(ونوس) برای شتاب گرفتن و رسیدن به اتمسفر خورشید استفاده می نماید و این نزدیكی به زهره در تاریخ ۳ اكتبر رخ داد و راه را برای نخستین دیدار پاركر با خورشید در ۵ نوامبر هموار كرد.
ناسا گفت این مأموریت ۱.۵ میلیارد دلاری طی هفت سال، مجموعا ۲۴ شیرجه به تاج خورشیدی را تجربه خواهد نمود.
پاركر طی شیرجه نهایی خورشیدی خود، تنها ۳.۸۳ میلیون مایل(۶.۱۶ میلیون كیلومتر) از سطح خورشید فاصله خواهد داشت. این در شرایطی است كه بشر تابحال نتوانسته بود به فاصله كمتر از ۲۷ میلیون مایلی(۴۳ میلیون كیلومتری) خورشید برسد كه توسط مأموریت آلمانی-آمریكایی "هلیوس ۲"(Helios ۲) در سال ۱۹۷۶ انجام شده است.
اولین عكس پاركر
پاركر در تاریخ ۳۰ شهریور بعد از گذشت بیشتر از یك ماه از آغاز سفر پرماجرایش برای لمس تاج خورشیدی، برای اولین بار موفق به ثبت تصاویر منحصر به فردی از كهكشان راه شیری و منظومه شمسی شد.
در پشت سپر حرارتی پاركر، یك ابزار تصویربرداری میدان گسترده برای كاوش خورشید(WISPR) هم تعبیه شده است كه نقش مهمی را در موفقیت این مأموریت ایفا می كند. این ابزار از جفت تلسكوپ خود برای ثبت تصاویر استفاده خواهد نمود.
دانشمندان اعلام نمودند كه این ابزار موفق به ثبت نخستین تصویر در خلال مأموریت خود شده است. تصویر سمت چپ توسط پنل تلسكوپ بیرونی این ابزار و با میدان دید ۵۸ درجه ای و تصویر سمت راست هم توسط پنل تلسكوپ داخلی و با میدان دید ۴۰ درجه ثبت شده است.
نكته جالب این بود كه در مركز تصویر سمت راست یك جسم درخشان قابل رویت بود و آن سیاره مشتری بود و در تصویر دیگر هم كهكشان راه شیری در مركز تصویر می درخشید.
اولین تصویر پاركر از گازهای خورشید
كاوشگر خورشیدی "پاركر" در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۷ موفق شد از گازهای پرانرژی خورشید عكس گرفته و به زمین ارسال نماید.
در این تصویر گازهای پرانرژی خورشیدی دیده می شود و به صورت كلی این گازها بیشتر در مناطقی هستند كه فعالیتهای خورشیدی بیشتر در آنجا افزایش دارد. در قسمت حدودا مركزی تصویر هم نقطه ای روشن به چشم می خورد كه نشان دهنده سیاره "مشتری" است.
شیرجه های پاركر به تاج خورشید
كاوشگر خورشیدی "پاركر" در ماه آگوست ۲۰۱۸ یك مأموریت تاریخی را برای نزدیك شدن به ستاره منظومه شمسی آغاز كرد، جایی كه تابحال هیچ كاوشگری به آن راه نیافته است و نخستین چرخش خود به دور خورشید را در ماه نوامبر ۲۰۱۸ به انجام رساند.
این پرواز با سرعت ۳۴۰ هزار كیلومتر بر ساعت و در فاصله ۲۴ میلیون كیلومتری از سطح خورشید و درون تاج خورشیدی انجام شد و سپس در آخرین روز ژانویه ۲۰۱۹ باردیگر آنرا آغاز كرد و در تاریخ ۱۲ آوریل دومین شیرجه را در حالیكه حدود ۲۴ میلیون كیلومتر بالاتر از سطح خورشید بود، با موفقیت پشت سر گذاشت. این همان فاصله ای است كه این فضاپیما در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۸ در اولین شیرجه خود به آن رسیده بود. پاركر در تاریخ ۱ سپتامبر ۲۰۱۹ بار دیگر به خورشید شیرجه زد و سپس از جاذبه سیاره زهره برای تنظیم مسیر خود بهره برد.
دانشمندان برای این سومین شیرجه توانستند ابزارهای كاوشگر را زودتر روشن كنند. این امر به لطف سطح بالا و غیر منتظره از ارسال داده ها از فضاپیما صورت گرفت. اپراتورهای مستقر در زمین، داده ها را سریع تر از آنچه انتظار می رفت، دریافت نمودند و مشاهدات پاركر را خیلی زود و در حجم بالا جمع آوری كردند.
ابزار پاركر این دفعه به مدت ۳۵ روز مستمر كار كردند كه سه برابر زمانی بود كه در دو شیرجه قبلی برقرار بود.
كاوشگر خورشیدی "پاركر" بار دیگر و برای چهارمین بار در تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۲۰(۱۱ بهمن ۱۳۹۸) با خورشید دیدار نمود و به تاج خورشیدی شیرجه زد كه تابحال آخرین شیرجه این كاوشگر به تاج خورشیدی بوده است.
اولین اطلاعات از ملاقات "پاركر" و خورشید به زمین رسید
در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ در حالیكه حدود یك سال از پرتاب كاوشگر خورشیدی "پاركر" گذشته بود و دو بار موفق به ملاقات از نزدیك با خورشید شده بود و برای سومین شیرجه آماده می شد، داده های دو ملاقات قبلی خویش را به زمین فرستاد.
تیم مأموریت پاركر در آزمایشگاه فیزیك كاربردی "جانز هاپكینز" در مریلند، ۲۲ گیگابایت داده های علمی جمع آوری شده طی این دو ملاقات را دریافت نمودند. این میزان انتقال اطلاعات، ۵۰ درصد بیشتر از چیزی است كه انتظار می رفت دریافت شود، اما به لطف اینكه سیستم ارتباط از راه دور این فضاپیما بهتر از حد انتظار ظاهر شد، این مهم امكان پذیر شد.
پاركر شش روز بعد از انتقال اطلاعات گران بهای خود به زمین، وارد دومین سال از فعالیت خود شد.
نخستین داده های كاوشگر "پاركر" در دسترس عموم قرار گرفت
ناسا در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۹۸ اعلام نمود داده های جمع آوری شده پاركر در دو شیرجه اولیه به صورت آنلاین در دسترس عموم قرار گرفته است و ناسا این امكان را برای كاربران علاقه مند فراهم نموده است تا بتوانند به راحتی داده ها را مشاهده و مورد تجزیه وتحلیل قرار دهند.
این داده ها شامل اندازه گیری های انجام شده در طول "اوج و حضیض" است، یعنی زمانی كه این كاوشگر در راه مداری خود در نزدیكترین و دورترین حالت ممكن از خورشید قرار داشته است.
اولین كنفرانس خبری یافته های "پاركر"
ناسا در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۱۹(۱۳ آذر ۱۳۹۸) اولین یافته های تخصصی و نتایج تحلیل های دانشمندان خود درباره كاوشگر خورشیدی پاركر را منتشر نمود و همراه آن پخش زنده ای شامل بحث و گفتگو در مورد نتایج تحقیقات و اطلاعات دو شیرجه نخست این كاوشگر به تاج خورشید صورت گرفت.
ناسا پیش تر، این داده ها را از راه پرتال های مختلف در اواسط ماه نوامبر منتشر نموده بود، اما این كنفرانس از راه دور كه توسط چهار كارشناس مأموریت پاركر برگزار گردید كه در مورد نتایج تحقیق این كاوشگر بحث می كردند، به علاقه مندان كمك كرد تا از جزئیات آن آگاه شوند.
در این كنفرانس خبری مطرح شد: اعضای گروه تحقیقات پاركر اندكی بعد از روانه كردن این كاوشگر به سمت خورشید متوجه شدند كه این كاوشگر می تواند نرخ ارسال اطلاعات بالاتری نسبت به آنچه فكر می كردند، داشته باشد. آنها از این قابلیت به نفع خود استفاده كردند و داده های بسیار بیشتری را از دو شیرجه اولیه پاركر به اتمسفر خورشید نسبت به آنچه انتظار می رفت، به دست آوردند.
دانشمندان ناسا گزارش دادند سنسورهای نصب شده بر روی كاوشگر خورشیدی پاركر نوسانات میدان الكتریكی و میدان مغناطیسی در باد خورشیدی را كه بزرگتر از آن چیزی كه در زمین است، شناسایی كرده اند. این نوسانات می تواند بواسطه تلاطم در باد خورشیدی یا بی ثباتی پلاسما كه توسط یون ها یا الكترون ها هدایت می شوند، بوجود آمده باشد. وجود چنین نوساناتی نشان داده است كه ناپایداری های پلاسما تاثیر بسیار بیشتری در پویایی و انرژی باد خورشیدی نسبت به گذشته دارد.
دانشمندان همینطور مشاهدات خود درباره یون و الكترون پلاسما خورشید را عرضه دادند. آنها دریافتند كه وارونگی در میدان مغناطیسی خورشید غالباً با پیشرفت های موضعی در جزء شعاعی سرعت پلاسما همراه می باشد. نویسندگان از سیگنال كاملاً واضح از نیم خط باد خورشیدی برای مطالعه هندسه و پیكربندی این زمینه استفاده می نمایند. این روش سبب می شود دانشمندان بتوانند معكوس های میدان مغناطیسی را بعنوان خمیدگی های شكل S در خطوط میدان كه از خورشید در آمده اند تفسیر كنند.
دانمشندان با بررسی ابزار تصویربرداری كاوشگر خورشیدی پاركر، مشاهدات از راه دور از نور پراكنده شده توسط الكترونها و گرد و غبار در نزدیكی خورشید را بررسی كردند و شواهد اولیه را در مورد وجود یك منطقه بدون فرض گرد و غبار فرضی در نزدیكی خورشید مشاهده نمودند كه تا پیش از این كشف نشده بود.
تصاویر دقیق از كاوشگر خورشیدی پاركر همینطور تغییرات مكانی در باد خورشیدی را نشان داده است كه مطابق با تغییرات در میدان مغناطیسی خورشید در سطح آن است و حباب های كوچكی از پلاسما را نشان داده است كه از خورشید خارج می شود و بخشی از باد خورشیدی جوان را تشكیل می دهد.
یافته های دانشمندان نشان داده است كه كاوشگر خورشیدی پاركر با ورود به منطقه ای غیرقابل كشف از منظومه شمسی، اكتشافات بزرگی را انجام داده است. در آینده نزدیك، پژوهشگران با ادغام و بررسی همه این داده ها اطلاعات مهمی درباره ساختار خورشید و باد خورشیدی به دست خواهند آورد. بعنوان مثال، محققان می بایست اندازه گیری های میدان های الكتریكی و مغناطیسی را با مشاهدات دقیق ذرات پلاسما تركیب كنند تا تعیین كنند كه چطور میدان ها و پلاسما برهمكنش دارند و بی ثباتی ها را كنترل می كنند.
"پاركر" خروج پنهانی جرم از تاج خورشید را شكار كرد
دانشمندان "ناسا" می گویند كاوشگر خورشیدی "پاركر" برای اولین بار موفق به رصد خروج جرم از تاج خورشیدی به شكل پنهان شده است.
خروج جرم از تاج خورشیدی به علت ظریف و مرموز بودن تابحال به شكل دقیق شناخته نشده است. هرچند كه چنین رویدادی هر بار می تواند مقادیر عظیمی از ذرات آبستن شده به نام پلاسما را از خورشید به بیرون از منظومه شمسی پرتاب كند.
در نوامبر ۲۰۱۸، همانطور كه از زمین و فضاپیماها مشاهده شد، خورشید آرام به نظر می رسید، اما حالا مشخص شده كه در واقع این طور نبوده است و خورشید طبق گفته دانشمندان در حال خروج جرم از تاج خورشیدی به شكل نهان بوده است.
در این زمان، "كاوشگر خورشیدی پاركر"(Parker Solar Probe) متعلق به ناسا در حال نخستین ملاقات نزدیك با خورشید از پشت آن بوده است كه ابزارهای خویش را در موقعیتی مناسب قرار می دهد تا آنچه را كه در ۱۱ و ۱۲ نوامبر اتفاق افتاد، رصد كند.
خروج جرم از تاج خورشیدی در منظومه شمسی ما بسیار مهم می باشد، چونكه می تواند در كار ماهواره های ارتباطی و ناوبری در مدار زمین اختلال ایجاد كند و هرچه فضانوردان از زمین دور شوند، در مقابل اثرات احتمالی این ذرات، صدمه پذیرتر خواهند بود.
چنین پدیده هایی از این منظر هم جذاب هستند كه خورشید ما مانند هر ستاره دیگری در عالم، یك ستاره است. دانشمندان می دانند كه خروج جرم در ستارگان دیگر هم روی می دهد، اما آنها به علت وجود فاصله بسیار زیاد هیچگاه نمی توانند چنین رویدادهای دوردستی را مشاهده كنند.
یك خروج جرم از تاج خورشیدی(coronal mass ejection؛ یا "CME" یك فوران پر جرم از باد خورشیدی و افزایش میدان های مغناطیسی است كه تاج خورشید بیرون می آید و در فضا منتشر می شود.
خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیده های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه می باشد. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لكه های گروهی خورشید به وجود می آید. در حالت بیشینه، خورشید هر سه روز یك خروج جرم تولید می كند كه این مقدار در كمینه به یك خروج در هر پنج روز می رسد. پژوهش های جدید می گویند كه پدیده بازاتصال مغناطیسی مسئول به وجود آمدن CME و شراره خورشیدی است.
هنگامی كه این پدیده رخ می دهد اجرام به سمت زمین حركت می كنند و امواج شوك به وجود می آورند كه توان این امواج در مقیاس تراوات معادل یك تریلیون وات است كه سبب طوفان ژئومغناطیسی گردیده و مغناطیس كره را تحت تأثیر قرار می دهد.
آخرین ركوردهای پاركر
كاوشگر خورشیدی "پاركر" متعلق به سازمان فضایی آمریكا(ناسا) كه در ماه آگوست سال ۲۰۱۸ به سمت خورشید روانه شد، در همان اوایل مأموریت خود ركورد سریع ترین شیء ساخته دست انسان و نزدیكترین شیء به خورشید را از آن خود كرد.
حالا با عنایت به اعلام تیم كنترل مأموریت "پاركر" در آزمایشگاه فیزیك كاربردی "جانز هاپكینز"، كاوشگر خورشیدی "پاركر" طی جدید ترین ملاقات خود با خورشید در تاریخ ۲۹ ژانویه، این دو ركورد خویش را شكسته است.
ناسا می گوید "پاركر" در چهارمین ملاقات خود با خورشید موفق به شكستن دو ركورد خود شد. ركوردهای قبلی كه در سال ۲۰۱۸ به دست آمده بود، عبارت بود از: سریع ترین شیء ساخته دست انسان با رسیدن به سرعت ۲۴۷ هزار كیلومتر بر ساعت و نزدیك ترین فضاپیما به خورشید با قرار گرفتن در فاصله ۴۲.۷ میلیون كیلومتری خورشید.
اما حالا "پاركر" از این ركوردها پیشی گرفته است و ركوردهای جدیدی كه عبارتند از سریع ترین شیء ساخته انسان با رسیدن به سرعت ۳۹۳ هزار كیلومتر بر ساعت و نزدیك ترین فضاپیما به خورشید با قرار گرفتن در فاصله ۱۸.۶ میلیون كیلومتری خورشید را به ثبت رسانده است.
پاركر در ملاقات های بعدی خود با خورشید تا سال ۲۰۲۵ همچنان به شكستن ركوردهای خود ادامه خواهد داد تا در نهایت خویش را به فاصله شش میلیون كیلومتری سطح خورشید برساند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب