ادیسون در مورد چرت زدن درست می گفت!
به گزارش با فناوری محققان در یک مطالعه جدید دریافته اند که یک چرت سریع، شانس شما را برای حل پازل های پیچیده سه برابر می کند.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، "توماس ادیسون" وقتی در راه به ثمر رساندن اختراعاتش به مشکل برمی خورد، چرت کوتاهی می زد. او توپی را در دست می گرفت و وقتی که بر اثر به خواب رفتن، آن توپ از دستش می افتاد، بیدار می شد.
این کار به او اجازه می داد تا فقط وارد مرحله ای از خواب به نام N۱ شود، جایی که افراد می توانند رویاهایی از رویدادها و تجربیات اخیر و نزدیک خود داشته باشند.
حالا یک مطالعه جدید، این روش "ادیسون" را مورد بررسی قرار داده است و دریافت که انجام این کار، شانس شما را برای حل مسائل و معماها سه برابر می کند.
محققان دریافتند افرادی که حداقل ۱۵ ثانیه را در مرحله N۱ سپری کردند، ۸۳ درصد شانس بیشتری برای قانون چاره معماهای ریاضی داشتند. این در شرایطی است که کسانی که بیدار ماندند و چرت نزدند، با ۳۰ درصد شانس مواجه بودند.
خیلی از افراد امکان دارد چرت زدن را اتلاف وقت بدانند، اما "توماس ادیسون" همیشه برای تقویت خلاقیت خود دست به این کار می زد و همانطور که گفته شد، یک مطالعه جدید نشان داده است که این مخترع مشهور آمریکایی، از این کار در جهت هدف خود نفع می برده است.
محققان "انستیتوی مغز پاریس" دریافتند یک چرت زدن سریع به یک «نقطه شیرین خلاقانه» نهیب می زند، چونکه فرد تنها به مرحله اول از خواب می رود که به حالت "هیپناگوژی" یا "N۱" مشهور است.
"هیپناگوژی" تجربه حالت انتقالی از بیداری به خواب است. در طول N۱، ماهیچه های شما شل می شوند و آغاز به مشاهده وقایع اخیر می کنید که به شما کمک می نماید تا یک انسداد ذهنی را که در چاره یک معما به آن برخورده اید، از میان بردارید.
این مطالعه نشان داد کسانی که حداقل ۱۵ ثانیه را در حالت N۱ سپری کردند، ۸۳ درصد شانس بیشتری برای کشف چاره معماهای ریاضی داشتند، در حالیکه آنهایی که بیدار ماندند تنها ۳۰ درصد شانس داشتند.
حالا به نظر می آید که "ادیسون" بیشتر از ۱۰۰ سال پیش می دانسته که چگونه می تواند از این نکته خلاقانه استفاده نماید.
او هنگام چرت زدن توپی را در دستانش می گرفت و زمانی که ماهیچه هایش شل می شد، توپ از دستانش رها می شد و وقتی که به زمین برخورد می کرد، "ادیسون" از چرت بیدار می شد تا ایده های الهام گرفته از خواب را استفاده نماید.
زمانی که خواب هستیم، فقط حدود پنج درصد از زمان را در حالت N۱ می گذرانیم که معمولا کمتر از ۱۰ دقیقه است و بعنوان زمان انتقال بین بیداری و خواب در نظر گرفته می شود. این مرحله از خوب همینطور مرحله ای کمتر مطالعه شده از خواب است.
محققان می گویند، در این مرحله، ماهیچه های ما آغاز به شل شدن می کنند و با بینش های رویا مانندی مواجه می شویم که در ارتباط با یک تجربه اخیر است.
این مطالعه جدید جهت بررسی این که آیا این بینش ها می توانند به افراد در غلبه بر موانع ذهنی کمک کنند یا خیر، انجام شد و از روشی مشابه با "ادیسون" بهره برد.
تقریباً ۱۰۳ نفر برای این مطالعه انتخاب شدند که از آنها خواسته شد تا روی یک معمای ریاضی کار کنند که در آن از آنها خواسته شده بود تا رشته ای از اعداد هشت رقمی را به رشته های هفت رقمی جدید با استفاده از قوانین خاصی به صورت گام به گام تبدیل کنند.
این مساله با یک قانون پنهان طراحی شده بود که به سادگی معما را حل می کرد، اما به داوطلبان در مورد آن چیزی گفته نشد.
محققان به هر شرکت کننده ۳۰ بار فرصت دادند و آنهایی که نتوانستند آن قانون پنهان را بیابند یک چرت کوتاه ۲۰ دقیقه ای زدند.
به هر یک از آنها یک بطری پلاستیکی خالی داده شد تا در دست راست خود نگه دارند و محققان هم فعالیت مغز آنها را با کلاه های الکتروانسفالوگرافی برای اندازه گیری امواج الکتریکی ساخته شده توسط سلول های عصبی ثبت می کردند و شرکت کنندگان همان فرآیندی را تجربه کردند که "ادیسون" انجام می داد.
هنگامی که آنها آغاز به ورود به مرحله N۱ کردند، ماهیچه هایشان شل شد و در نهایت بطری از دست شان رها گردید و با برخورد به زمین، آنها بیدار شدند.
هنگامی که آنها از چرت بیدار شدند، محققان از هر فرد خواستند توضیح دهند که هنگام افتادن بطری به چه چیزی فکر می کردند یا در مورد چه چیزی خواب می دیدند.
برخی گزارش دادند که اعداد و اشکال هندسی درحال رقص را می دیدند، در حالیکه برخی دیگر، رویاهایی عجیب مانند کولوسئوم روم یا یک اسب درون اتاق بیمارستان داشتند.
بعد از این چرت، شرکت کنندگان به حل آن معمای ریاضی بازگشتند و محققان دریافتند کسانی که چرت زدند و با افتادن بطری از خواب بیدار شدند، سه برابر بیشتر از کسانی که بیدار مانده بودند، آن چاره پنهان را پیدا کردند.
با این وجود، محققان خاطرنشان کردند که شرکت کنندگان نتوانستند مانند "توماس ادیسون" آن چاره پنهان را درست بعد از چرت زدن بیابند، اما به صورت متوسط به ۹۴ بار تلاش پس از چرت زدن نیاز داشتند تا چاره را پیدا کنند.
منبع: bafanavari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب