ویدئویی از لحظه بیدار شدن یک سیاه چاله در کهکشان راه شیری
به گزارش با فناوری، ویدئویی که با استفاده از داده های ماهواره ناسا ساخته شده است، درخشش پرتوهای ایکس را توسط ابرهای گاز مولکولی در مجاورت یک سیاه چاله کلان جرم نشان داده است.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، هنگامی که یک سیاه چاله کلان جرم واقع در مرکز کهکشان راه شیری از خواب بیدار شد، طغیان شدیدی از پرتو ایکس را در اواخر قرن نوزدهم منتشر نمود. مشاهدات جدیدی از پژواک این رویداد، داستان آنرا تعریف می کنند.
ستاره شناسان متوجه شده اند که ابرهای بزرگ گاز مولکولی ستاره ساز در ناحیه مرکزی کهکشان راه شیری، بیش از اندازه انتظار در پرتوهای ایکس می درخشند. یکی از توضیحات احتمالی این بود که پرتو ایکس متعلق به ابرهای گازی نبوده، بلکه به دنبال فوران منتشرشده از سیاه چاله «کمان ای*» (Sgr A*) آزاد شده است.
نظریه عرضه شده اینست که کمان ای* در گذشته نسبتاً نزدیک، چیزی را دقیقاً به این شکل بلعیده و درخشش پرتوهای ایکس توسط ابرهای گاز مولکولی در مجاورت سیاه چاله منعکس شده است. حالا، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی «فردریک مارین»(Frédéric Marin) از «دانشگاه استراسبورگ»(University of Strasbourg) با استفاده از ماهواره معروف به «کاوشگر تصویربرداری قطبش سنجی پرتو ایکس»(IXPE) ناسا، نه تنها شواهد قوی دال بر این مورد پیدا کرده اند، بلکه توانسته اند تاریخ تقریبی این رویداد را هم تعیین کنند.
نیروهای جزر و مدی گرانشی در اطراف سیاه چاله ای به بزرگی کمان ای* آن قدر قوی هستند تا هر چیزی را که طی یک اقدام خشونت آمیز دیوانه وار به آن نزدیک می شود، از هم فرو بپاشند. این فرایند که با فروپاشیدن یک ابر گازی، یک ستاره یا حتی یک سیارک همراه می باشد، پرتو ایکس را آزاد می کند و بقایای این رویداد، یک قرص داغ از مواد را می سازند که به صورت مارپیچی به درون سیاه چاله وارد می شود.
ماهواره IXPE ناسا می تواند قطبش پرتو ایکس منتشرشده از چنین رویدادهایی را اندازه گیری نماید. در این پژوهش، ماهواره IXPE نشان داد که پژواک های پرتو ایکس دارای زاویه قطبش با مبدا در جهت کمان ای* هستند. علاوه بر این، قدرت قطبش نشان داده است که پرتو ایکس کمی بیشتر از ۲۰۰ سال پیش در رویدادی که کمتر از یک سال و نیم طول کشید، ساطع شده است.
گروه مارین در مقاله پژوهش خود نوشتند: پژوهش ما شواهد گمشده ای را عرضه می کند که نشان می دهند انتشار پرتوهای ایکس از ابرهای مولکولی غول پیکر، به علت انعکاس یک شراره شدید و در عین حال کوتاه مدت تولیدشده در کمان ای* یا در نزدیکی آن است.
درخشش پرتوهای ایکس نشان می دهند که این فوران، درخشندگی پرتو ایکس سیاه چاله را در مقایسه با حالت خاموش امروزی آن میلیونها برابر افزایش داده است. مقدار کل انرژی آزادشده بین ۱۰۳۹ تا ۱۰۴۴ اِرگ تخمین زده می شود. این با نژادی از کهکشان های فعال به نام «سیفرت»(Seyfert) قابل مقایسه است که دارای سیاه چاله های کلان جرم هستند. این سیاه چاله ها از مقادیر زیادی مواد تغذیه می کنند اما این کار را در مدت زمان بسیار طولانی تری انجام می دهند.
اینکه دقیقا چه جرم ناگواری خیلی نزدیک به کمان ای* سقوط کرده و جدا نشده، ناشناخته باقی مانده است. وجود ستارگانی که در مداری بسیار نزدیک به سیاه چاله می چرخند و ابرهای گازی که به صورت خطرناکی از نزدیکی آن عبور می کنند و توسط گرانش سیاه چاله منحرف می شوند، نشان داده است ذخایر آماده ای از مواد وجود دارند که در نهایت به درون سیاه چاله می افتند.
این پژوهش، در مجله «Nature» به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب