رونمایی از نخستین نمایشگر هولوگرافی سه بعدی تعاملی جهان
به گزارش با فناوری، گروهی از مهندسان اسپانیایی نخستین هولوگرام سه بعدی جهان را بوجود آورده اند که میتوان با آن تعامل فیزیکی داشت.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا، شاید در بعضی فیلمهای علمی-تخیلی دیده باشید که یک بازیگر، عناصر هولوگرافی سه بعدی مجازی را با دستان خود مدیریت می کند، آنها را به اطراف حرکت می دهد، می گیرد، تکان می دهد یا پرت می کند.
با این که ما هنوز به این موفقیت با این سطح از قابلیت دستکاری نرسیده ایم، این فناوری هنوز هم بسیار نوآورانه است و الان گروهی از مهندسان اسپانیایی نخستین هولوگرام سه بعدی جهان را بوجود آورده اند که میتوان با آن تعامل فیزیکی داشت.
به نقل از نیو اطلس، هولوگرام ها عموماً با استفاده از نمایشگرهای حجمی ساخته می شوند، به این مفهوم که تصاویر در ارتفاعات مختلف نزدیک به سه هزار بار در ثانیه بر روی سطح نوسانی سفت و سختی به نام دیفیوزر(diffuser) پخش می شوند و ظاهر یک جسم سه بعدی را بدون احتیاج به عینک یا هدست مخصوص نشان می دهند.
دیفیوزر به قدری سریع حرکت می کند که به طور عمده برای چشم انسان نامحسوس است. نکته مهم اینست که در ثانیه ای که تلاش می کنید با هولوگرام تعامل داشته باشید، امکان دارد یک انگشت خویش را از دست بدهید یا این که دستگاه را خراب کنید.
دکتر الودی بوزبیب(Elodie Bouzbib)، از دانشگاه دولتی ناوارا(Navarra) و همکارانش یک چاره ساده ایجاد کردند و آن، استفاده از نوارهای الاستیک بود.
باآنکه امکان دارد این راهکار، دم دستی و ساده به نظر برسد، اما توسعه نوارهای الاستیکی که بتوانند تصاویر را نمایش دهند، کار دشواری است.
این تیم، انواع مواد و نوارها را از نظر خاصیت ارتجاعی و حفظ شکل اولیه بعد از کشیده شدن و خواص نوری آنها آزمایش کرد.
«نوارهای الاستیک» همان چیزی است که آنها بعنوان مناسب ترین ماده برای ایجاد سیستم خود به نام فلکسی ول(FlexiVol) انتخاب کردند، اما آنها دقیقا نوع نوار الاستیک مورد استفاده را مشخص نکردند.
کاربران با استفاده از ژست هایی که قبلاً با صفحه لمسی تلفن خود به آنها عادت کرده اند، مانند کشیدن انگشت، لمس برای انتخاب و موارد دیگر می توانند به صورت مؤثر این اشیاء هولوگرافیک را از راه پخش کننده الاستیک کنترل و دستکاری کنند.
محققان برای تأیید این مفهوم، سه آزمایش را با ۱۸ شرکت کننده انجام دادند که یک ماوس سه بعدی را در مقابل FlexiVol قرار دادند و شامل انتخاب یک شیء، ردیابی یک شیء و اتصال (جایی که کاربر باید یک شیء را در یک شیء دیگر قرار می داد) بود.
در آزمایش انتخاب، کاربران در انتخاب و لمس یک توپ با انگشتان خود سریعتر از ماوس سه بعدی عمل کردند. توانایی ردیابی هم تقریبا با سرعت یکسان انجام شد، اما هنگام همپوشانی مسیرهای ردیابی بین دو روش و مقایسه آنها، سوژه های FlexiVol در ردیابی بسیار دقیق تر بودند.
باآنکه نمونه مورد آزمایش فقط شامل ۱۸ نفر بود، اما ۹۴ درصد از آنها گفتند که در مقایسه با استفاده از ماوس سه بعدی حس بهتری داشتند و ۶۷ درصد هم از دقت بیشتر این سیستم تعریف کردند. آنها روش دسترسی از راه FlexiVol را دقیق تر، طبیعی تر و کمتر خسته کننده توصیف کردند.
دکتر بوزبیب می گوید حالا به دنبال بهبود بیشتر طراحی با استفاده از امواج فراصوت متمرکز یا رشته های رسانا برای شبیه سازی بازخورد لمسی است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب